22 Kasım 2011 Salı

saat: 4.44





zamanı boşa aldım, akıp gidiyo. amaçsızım gayesizim. olmuyo artık. onun bana olan soğuk tavırları beni bile kendimden soğuttu. hay anasını satayım nerden gittim aşık oldum ben buna? itmeye çalışıyorum kalbimin derinine, en dibine ama öyle bi an geliyoki kendisini kalbimin en derininden canımın en acıyıcak yerinden çıkıp gelip canımı yakıyo. bazen etik olmayan bu hislerimi bastırmak istiyorum, en derinlerde bir yere gömüp bir daha çıkarmak istemiyorum ama olmuyo. beni sevmiyo, naparsa yapayım sevmiyo. her şeyi geçtim, arkadaşlığımızı bu hale getirmeseydi iyiydi. yani evet benim suçum aslında ama benden bu kadr uzaklaşmana ne gerek vardı ha ?

hiç bişeye odaklanamıyorum. hiç bişeye demek yanlış olur aslında. gözlerine ve camdan yansıyan görüntüsüne o kadar güzel konsantre olabiliyorum ki beni sadece onun bana bakışları kendime getiriyo. '' j'aime ses yeux parce que je l'aime ! '' ona bakmaya doyamıyorum, kıyamıyorum. o kadar güzel ki benden başkasına ait olabiliceği düşüncesi mahfediyo beni. içimi kemiriyo. ama onun başkasına ait olması ya da başkasından hoşlanması benim umrumda bile değil çünkü benim sevgim onun başkasına hissettiklerinden ya da başkasının ona hissettiklerinden çok daha köklü ve güçlü. kendime güvenebildiğim tek konu ona duyduğum aşk !




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

buyur beyim